PatrycjaCiunelBlog: 7. Dostrzec to czego nie widzą oczy

Witam po tak dłuuugiej przerwie!

Moi mili no niestety, pewne rzeczy wymagają poświęcenia stąd moja nieobecność, ale obiecuję- będę pisała częściej :)
Jestem już na półmetku sesji, w poniedziałek ostatni egzamin i w końcu po prawie miesięcznej przerwie wracam do domu. Czuję pewien strach przed powrotem jak i radość, spowodowaną tym, że zobaczę moje robaki! :) Mimo nadchodzącego wolnego mam pełno planów, które mam nadzieję zdąże zrealizować :D
Tak jak wspominałam wcześniej, będzie nowy track, cover, biorę udział w kręceniu flash moba w mojej starej szkole (POZDRAWIAM GÓRNIK!), w walentynki przyjdzie mi się bawić u boku Kasi i Adiego :D (nie mogę się doczekać !!! :)), przyjeżdża do mnie przyjaciółka, a co najważniejsze, muszę nacieszyć się braćmi i ogólnie domem a na to mam zaledwie 10 dni. Potrzebuję posiedzieć w zaciszu domowym, w swoich czterech ścianach. Kiedy człowiek jest z dala od domu dopiero docenia to czego nie może w danym momencie mieć. Nie raz miałam i mam chwilę słabości, gdzie normalnie poszłabym do mamy i wypłakała się jej w rękaw. Tutaj mogę co najwyżej wypłakać się... do poduszki -.- .
Generalnie dzieje się niesamowicie dużo! Ostatnio brałam udział z Setą jak i z Radiem w kręceniu teledysku "Opole is also happy"! Efekty naszej pracy, będziemy mogli zobaczyć już jutro (tak myślę) :) Czaaaad! Oficjalnie mogę powiedzieć, że zostałam zastępcą szefa newsroomu w radiu! Dla mnie sukces i ogromne wyróżnienie za które bardzo dziękuję!
Podsumowując. W głowie mam jeden wielki, przeogromny chaos. Nie rozumiem jak można powielać tak podłe schematy, czyniąc to samo z tym samym rezultatem... na szczęście MNIE JUŻ TO NIE DOTKNIE. NIE DAM SIĘ a co najlepsze ----> ZNAM PRAWDĘ. Zmiana człowieka jest możliwa, tylko czemu w niektórych przypadkach na gorsze? Jak to mówią "niezbadane są wyroki boskie" dlatego nawet w to nie ingeruję i nie chcę nic wiedzieć. Powiem tylko tak...242 km od domu wcale nie uwolniły mnie od tego od czego za wszelką cenę chciałam uciec. Czasami jest jeszcze gorzej, ale cóż... nikt nie mówił, że będzie łatwo.